Ktima Ligas
Giannitsa, Pella Griekenland
Oppervlakte 7,5 ha
Natuurlijk sinds eind jaren '80
Over de wijnmaker
Thomas Ligas keerde in 1985, na zijn studie oenologie in Frankrijk, terug naar Griekenland om de lokale ecosystemen en de wijnbouwtradities van de regio Pella te ontdekken en wijnen te gaan maken van biodynamisch onderhouden gaarden. Na een lange tijd eerst alles zelf te hebben gedaan, heeft Thomas hulp gekregen van zoon Jason en dochter Meli. Jason is tegenwoordig tevens druk met zijn eigen projecten (als Sous Le Végetal en Voï Vignes), en Meli is naast Thomas inmiddels een sleutelfiguur geworden in het bestaan van Ktima (domein) Ligas.
Over de wijngaard
Pella, gelegen in het noordelijk deel van Griekenland, kent al sinds de klassieke tijd een wijnbouw traditie, en de regio werd in oude geschriften als de ‘moeder van wijn’ beschreven. Over de eeuwen heen leefde de bewoners van Pella dan ook vóór en met de wijnbouw. Helaas gooide onder andere phylloxera, de industrialisatie van de landbouw, en de groei van steden, roet in het eten, waardoor het oppervlakte met aangeplante druivenranken slonk, en men koos voor andere gewassen. Toen Thomas in de jaren ’80 in deze regio weer begon met het houden van druivenranken was hij dan ook een vreemde eend in de bijt, maar hij zag de potentie en kende de geschiedenis van het gebied. Thomas geloofde dat de zachte glooiingen van de regio, gecombineerd met de frisse lucht en de overvloedige zon dan ook vroeger de reden waren geweest dat wijnbouw hier had gefloreerd, en werd daardoor dan ook geïnspireerd om hier weer wijn te gaan maken.
Volgens Thomas onttrekken de druivenranken kracht uit de leem-zandgrond en de kalkrijke bodem, die beiden goed water kunnen afvoeren indien nodig. Thomas zorgt er ook al sinds de jaren ’80 voor dat de bodem één van de belangrijkste graadmeters is voor de gezondheid van zijn druiven, en probeert middels de biodynamische aanpak de bodem licht en zacht te houden. Door de bodem met natuurlijke preparaten te voeden en door bepaalde micro-organismen aan te trekken blijft de bodem dan ook goed ‘doorlucht’, wat niet alleen de druiven meer energie biedt, maar bijvoorbeeld ook goede CO2 uit de lucht weet op te slaan. Balans en harmonie van de bodem en het land waren toen al Thomas’ focuspunten, en het huidige Ktima Ligas houdt nog steeds vast aan deze traditie.
Een ander focuspunt is het behouden van de typische karakteristieken van de verschillende inheemse druivenrassen in combinatie met het lokale terroir. Het natuurlijke rijpingsproces van de druiven staat daarin centraal, en er wordt altijd goed gekeken naar hoe er goed kan worden omgesprongen met de balans tussen kwantiteit en kwaliteit. Sinds 2007 worden de druivenranken en de gaarden zelfs in een permacultuur-systeem gehouden, waarin iedere plant, ieder dier en ieder ander organisme in de gaarden haar eigen plek heeft, en aan de balans bijdraagt.
De druivenrassen waarmee wordt gewerkt zijn Roditis, Assyrtiko en Kydonitsa voor het wit, en Xinomavro en Limniona voor het rood. Alle druiven worden, vanzelfsprekend, met de hand geoogst, en nauwkeurig gesorteerd. Sinds jaar en dag wordt het fermenterende sap en de rijpende wijnen weliswaar nauwlettend in de gaten gehouden, maar wordt er niet onnodig ingegrepen; het begeleiden van sap tot wijn staat centraal, en er worden dan ook geen technische en al helemaal geen chemische capriolen uitgehaald om bij te sturen. Een groot deel van de wijnen wordt zowel op groot oud hout vergist en gerijpt; voor sommige wat jongere, aromatischere wijnen wordt het fruit op de neus en op het palet behouden door simpelweg te laten vergisten en te laten rijpen in staal.
Over de wijnen
De wijnen van familie Ligas kenmerken zich door een bepaalde intensiteit die zich op verschillende manieren weet te uiten. Zowel de kleur, het aroma, de textuur of viscositeit en de smaken zijn over het algemeen erg diep en veranderen in het glas ook stevig, zonder overdadig of overweldigend te zijn. Het balans in de wijnen is dan ook de rode draad, en de wijnen worden ook pas uitgebracht zodra ze daarvoor klaar worden geacht. Wegens de diepte en breedte van de wijnen zouden wij ze ook zeker zien als wijnen met grote gastronomische inzetbaarheid, alhoewel een glas Roditis in de zon aan het water op zichzelf ook niet verkeerd zal smaken…
